Dzisiejsza Liturgia Słowa porusza temat, jakim jest powołanie do służby przez samego Boga. W sposób szczególny mówią o tym czytania z Księgi Rodzaju (12, 1-4a) i z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tymoteusza (1, 8b-10).
W pierwszym czytaniu słyszymy historię powołania Abrama na ojca Ludu Bożego. Pan Bóg kieruje do niego następujące słowa: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę. Uczynię bowiem z ciebie wielki naród, będę ci błogosławił i twoje imię rozsławię: staniesz się błogosławieństwem. Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi” (Rdz 12, 1a-3). Zacytowanymi przed chwilą słowami Pan Bóg nie tylko powołał Abrahama, lecz także przyrzekł, że będzie wspierał go w pełnieniu misji ojca Ludu Bożego tak, by jak najlepiej ją pełnił.
W drugim czytaniu natomiast św. Paweł poucza nie tylko Tymoteusza, do którego kieruje niniejszy fragment, ale także i nas, abyśmy byli otwarci na Bożą wolę i chętnie ją przyjmowali: „Weź udział w trudach i przeciwnościach znoszonych dla Ewangelii mocą Bożą! On nas wybawił i wezwał świętym powołaniem nie na podstawie naszych czynów, lecz stosownie do własnego postanowienia i łaski” (2 Tm 1, 8b-9b). W związku z tym warto zadać sobie następujące pytanie: „Czy potrafię przyjąć Bożą wolę z pełnym zaufaniem Bogu, podobnie jak uczynił to Abraham, oraz być na nią otwarty, jak poucza mnie w dzisiejszym drugim czytaniu św. Paweł, czy też mam trudność z bezwarunkowym i bezinteresownym przyjęciem woli, jaką Bóg ma wobec mnie?”.
Niech w odpowiedzi na powyższe pytanie pomoże nam przykład Maryi, którą Bóg postanowił uczynić Matką swego Jednorodzonego Syna, a naszego Pana i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa. Wolę, którą Bóg miał wobec Niej, przyjęła z pełnym zaufaniem Bogu, podobnie jak Abraham, mówiąc: „Oto ja, służebnica Pańska, niech mi się stanie według Słowa Twego” (Łk 1, 38b). Warto także patrzeć na przykład Jezusa, „który nam w wierze przewodzi i ją udoskonala” (Hbr 12, 2) i który czynił wszystko zgodnie z wolą Ojca. Warto więc, drodzy Bracia i Siostry, być zawsze otwartym na wolę Bożą, podobnie jak Jezus, Maryja, Abraham i inni bohaterowie biblijni, przyjmując ją słowami proroka Izajasza: „Oto ja, poślij mnie!” (Iz 6, 8c).
„To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie” (por. Mt 17, 5) – warto, zgodnie z tym fragmentem dzisiejszej Ewangelii, otwarcie przyjąć wolę, jaką Jezus ma wobec nas. Amen.
PS Zamieszczam także rozważanie Słowa Bożego z ubiegłej niedzieli:
Sytuacja z Jezusem w roli głównej opisana w dzisiejszej Ewangelii (Mt 4, 1-11) nie była Jego jedynym triumfem nad przebiegłymi zamiarami przewrotnego kusiciela. Kolejną sytuacją, w którą Jezus pokonał szatana, była Jego śmierć krzyżowa, w czasie której nie tylko odniósł całkowite zwycięstwo nad złym duchem, ale także odkupił nas, ludzi, od śmierci wiecznej, a zmartwychwstając, dał nam wiekuiste życie. Jest to także zachęta dla nas, abyśmy, podobnie jak Jezus, odważnie sprzeciwili się pokusom szatana, a zawsze wybierali tylko i wyłącznie pójście za głosem Boga.
Prośmy więc Boga, abyśmy, podobnie jak Jezus w dzisiejszej Ewangelii, w czasie rozpoczętego cztery dni temu okresu Wielkiego Postu, odważnie sprzeciwiali się przebiegłym zamiarom złego, a poprzez wielkopostne ćwiczenia duchowe oraz całkowite powierzenie się Jezusowi jak najlepiej przygotowali się do świąt upamiętniających całkowite zwycięstwo naszego Zbawiciela nad śmiercią. Amen.
Dodaj komentarz