Dzisiejsze pierwsze czytanie z Pierwszej Księgi Samuela, w którym słyszymy opis namaszczenia jednego z synów Jessego, Dawida, na króla Izraela przez Boga, pierwsze skojarzenie, jakie mi się nasuwa, związane jest z papieżem Franciszkiem, którego 10 rocznicę wyboru na Stolicę Piotrową obchodziliśmy w miniony poniedziałek, 13 marca. Mianowicie, można by rzec, Duch Święty już wybrał kard. Bergoglio na papieża i czekał, aż tegoż aktu dopełnią na ziemi kardynałowie elektorzy. Z pewnych przecieków wynika, że, zanim obecny papież usytuował się na pierwszym miejscu, prowadził ówczesny metropolita Mediolanu, kard. Angelo Scola. Jednakże Bóg, który przez tenże akt konklawe chciał oficjalnie namaścić kard. Bergoglio na następcę zmarłego niedawno Benedykta XVI, powiedział na to usytuowanie się kard. Scoli początkowo na pierwszym miejscu, podobnie, jak w przypadku przedstawiania kolejnych kandydatów na króla Izraela: “Nie jego wybrał Pan” (por. 1 Sm 16, 10b). W związku z tym w kolejnych głosowaniach poparcie dla obecnego papieża rosło, natomiast dla ówczesnego arcybiskupa Mediolanu malało. Po oficjalnym przyjęciu wyboru przez kard. Jorge Mario Bergoglio, Pan Bóg oficjalnie namaścił go na nowego papieża o imieniu Franciszek.
Podobnie jak Dawida namaścił na króla Izraela, a kard. Bergoglio na papieża Franciszka, tak samo i nas Bóg wybiera do jakiejś konkretnej roli, jaką mamy odegrać dla danej grupy osób. W związku z tym warto siebie zapytać: Czy i ja potrafię przyjąć cierpliwie i bez szemrań wolę, jaką Bóg ma dla mnie?”. W cierpliwym przyjmowaniu Bożej woli niech pomoże nam lekcja, którą Maryja dała także nam, uczniom Chrystusa, kierując do sług zgromadzonych na weselu w Kanie Galilejskiej następujące słowa: “Zróbcie wszystko, cokolwiek wam mój Syn powie” (J 2, 5b).
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii słyszymy opis uzdrowienia niewidomego od urodzenia przez Jezusa. Z niniejszej perykopy wynika, że Jezus uzdrowił nie tylko oczy jego ciała, lecz także wyrzucił grzechy z jego duszy. W związku z tym na zakończenie dzisiejszej Ewangelii Jezus zadaje uzdrowionemu następujące pytanie: “Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?”, a uzdrowiony, po wcześniejszym pytaniu, kto jest Synem Człowieczym i odpowiedzi Jezusa: “Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie”, odpowiada: “Wierzę, Panie!” i oddaje Mu pokłon (por. J 9, 35-38). Pytanie “Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?” Jezus kieruje także do nas. Odpowiedzmy Mu na nie naszym wyznaniem wiary.
Dodaj komentarz