Dzisiaj mija równo rok od momentu, w którym papież Franciszek kanonizował św. Tytusa Brandsmę, św. Łazarza (Devasahayama), św. Cezarego de Busa, św. Alojzego Marii Palazzolo, św. Justyna Marii Russolillo, św. Karola de Foucauld, św. Marię Rivier, św. Marię Franciszkę od Jezusa Rubatto, św. Marię od Jezusa Santocanale, św. Marię Dominikę Mantovani. Poniżej zamieszczam refleksję, którą napisałem z racji tegoż momentu sprzed roku i która bezpośrednio odnosi się zarówno do Liturgii Słowa z 5 niedzieli Wielkanocnej C (tenże obchód liturgiczny celebrowany był 15 maja 2022 roku), jak i do życia 10 kanonizowanych rok temu świętych.
„Bóg działa przez ludzi” – taki wniosek wypływa z dzisiejszego pierwszego czytania z Dziejów Apostolskich. Słowa te spełniły się nie tylko na Apostołach, bohaterach tejże księgi, oraz nie tylko spełniają się na Apostołach naszych czasów. Spełniły się one również na nowych świętych, ogłoszonych dzisiaj przez papieża Franciszka.
Różne są formy głoszenia Ewangelii Bożej. Można ją głosić również uczynkami.
Święty Tytus Brandsma głosił Ewangelię Bożą poprzez odważne sprzeciwienie się szaleństwu nazizmu, za co poświęcił się Chrystusowi, idąc w Jego ślady, przelewając krew w obozie Dachau.
Święty Łazarz (Devasahayam) głosił Ewangelię Bożą, sprzeciwiając się podziałowi ludzi na lepszych i gorszych, za co, podobnie jak św. Tytus Brandsma, oddał życie za wiarę w Chrystusa, której oprawcy kazali mu się wyrzec.
Święty Cezary de Bus głosił Ewangelię Bożą, inicjując takie dzieła, jak zgromadzenie zakonne księży diecezjalnych, inicjowanie katechez rodzinnych czy też powstanie urszulanek we Francji.
Święty Alojzy de Palazzolo głosił Ewangelię Bożą, powołując Zgromadzenia Sióstr Najuboższych i Świętej Rodziny oraz służąc najuboższym.
Święty Justyn Maria Russolillo głosił Ewangelię Bożą, powołując zgromadzenie męskie wokacjonistów i żeńskie wokacjonistek oraz Apostołki Wokacjonistki od Powszechnego Uświęcenia.
Święty Karol de Foucauld głosił Ewangelię Bożą, zakładając pustelnię na Saharze, ewangelizując mieszkańcom tegoż regionu, za co oddał życie za wiarę w Chrystusa.
Święta Maria Rivier głosiła Ewangelię Bożą, zakładając Zgromadzenie Ofiarowania Maryi.
Święta Maria Franciszka od Jezusa Rubatto głosiła Ewangelię Bożą, poświęcając się pracy charytatywnej oraz powołując instytut zakonny swojego imienia.
Święta Maria od Jezusa Santocanale głosiła Ewangelię Bożą, porzucając szlacheckie obyczaje (pochodziła ze szlacheckiego rodu) na rzecz całkowitego poświęcenia się Bogu.
Święta Maria Dominika Mantovani głosiła Ewangelię Bożą, zakładając Zgromadzenie Małych Sióstr od Świętej Rodziny.
Wszystkich dzisiaj kanonizowanych łączyło to, że wszyscy kierowali się przykazaniem Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: „Przykazanie nowe daję wam, byście się wzajemnie miłowali, tak jak ja was umiłowałem” (J 13, 34).
Drodzy Bracia i Siostry, niech Pan Bóg pomoże nam naśladować wzorce nowych świętych.
Amen.
Poniżej zamieszczam także biografie wszystkich 10 świętych, kanonizowanych 15 maja 2022 roku przez papieża Franciszka:
ŚWIĘTY TYTUS BRANDSMA
(1881-1942)
Urodzony 23 lutego 1881 r. w Bolsward (Holandia), studiował filozofię i wstąpił do karmelitów. Jako profesor Katolickiego Uniwersytetu Nijmegen, Tytus Brandsma należał do bezkompromisowych przeciwników nacjonalizmu, odważnie wypowiadał się przeciwko prześladowaniom Żydów. Podczas hitlerowskiej okupacji Holandii odgrywał ważną rolę, będąc łącznikiem biskupów z prasą katolicką. 19 stycznia 1942 r. Tytus Brandsma został aresztowany w swoim klasztorze w Nijmegen i odtransportowany przez gestapo do obozu koncentracyjnego w Dachau na terenie Bawarii. Po wielu torturach zamordowano go 26 lipca 1942 r. uśmiercającym zastrzykiem. Papież Jan Paweł II ogłosił Tytusa Brandsmana błogosławionym 3 listopada 1985 r. W 2005 r. mieszkańcy Nijmegen uznali Tytusa Brandsmana za największego spośród ludzi żyjących w tym mieście (w mieście istnieje kościół pod wezwaniem świętego).
ŚWIĘTY ŁAZARZ (DEVASAHAYAM)
(1712-1752)
Neelakanda Pillai przyszedł na świat 23 kwietnia 1712 roku w Nattalam w Indiach w zamożnej rodzinie. Przeszedł na chrześcijaństwo i przyjął imię Devasahayam (Łazarz). Jego chrzest odbył się w kościele we wsi Vadakkankulam. Swoim przykładem pociągnął za sobą żonę oraz część rodziny i przyjaciół. Głosił między innymi równość wszystkich ludzi, co kłóciło się z panującym w Indiach systemem kastowym. Został oskarżony o zdradę państwa i wtrącony do więzienia, gdzie go torturowano. Zakutego w łańcuchy wleczono go po różnych miejscowościach, celem wymuszenia wyparcia się wiary w Chrystusa. Został zastrzelony 14 stycznia 1752 roku w Aralvaimozhi, mając 39 lat (40 lat skończyłby 23 kwietnia tegoż roku). 2 grudnia 2012 roku w Kottar kard. Angelo Amato, ówczesny Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, w imieniu papieża Benedykta XVI, dokonał beatyfikacji Devasahayama.
ŚWIĘTY CEZARY DE BUS
(1544-1607)
Kapłan, Cezary de Bus, urodzony 3 lutego 1544 r. w Cavaillon (Francja), założył w 1592 r. w Awinionie Kongregację Ojców Nauki Chrześcijańskiej – zgromadzenie zakonne księży diecezjalnych (doktrynarze CPDC). W 1597 r. uzyskała ona aprobatę papieską. Cezary de Bus był inicjatorem katechezy rodzinnej, przyczynił się także do powstania urszulanek we Francji. Zmarł 15 kwietnia 1607 r. w Awinione. Został beatyfikowany 27 kwietnia 1975 r.
ŚWIĘTY ALOJZY MARIA PALAZZOLO
(1827-1886)
Urodzony 10 grudnia 1827 roku w Bergamo we Włoszech. Mając 10 lat, stracił ojca. Od bogobojnej matki otrzymał chrześcijańskie wychowanie z naciskiem na opiekę nad ubogimi i chorymi. W latach 1844-1850 był studentem seminarium w Bergamo, gdzie też otrzymał, w dniu 23 czerwca 1850 roku, święcenia kapłańskie. Potem został duszpasterzem parafii św. Aleksandra w Colonni, a następnie kościoła św. Bernardyna, ostatecznie w roku 1855 zostając ich rektorem. Kilka lat później, razem z Teresą Gabrieli, powołał do istnienia Zgromadzenie Sióstr Najuboższych, którego został pierwszym przełożonym i które zostało zatwierdzone dopiero po śmierci ks. Palazzolo, bo w roku 1912 przez świętego papieża Piusa X. 4 października 1872 roku ks. Alojzy Maria Palazzolo założył Zgromadzenie Świętej Rodziny, które przetrwało tylko do 1928 roku. Założyciel dwóch zgromadzeń, w tym jednego obecnie już nieistniejącego, zmarł 15 czerwca 1886 roku w wieku 58 lat w rodzinnym mieście (10 grudnia skończyłby 59 lat). Do 1904 roku jego szczątki spoczywały na cmentarzu św. Jerzego w Bergamo, skąd przeniesiono je do głównego kościoła Instytutu. Święty papież Jan XXIII ogłosił go błogosławionym 19 marca 1963 roku.
ŚWIĘTY JUSTYN MARIA RUSSOLILLO
(1891-1955)
Urodził się w Pianurze koło Neapolu 18 stycznia 1891 roku jako trzecie z dziesięciorga dzieci. 20 września 1913 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Po nich złożył śluby poświęcenia swego życia w służbie powołań kapłańskich i zakonnych. W czasie I wojny światowej służył jako kapelan wojskowy. Po wojnie został proboszczem parafii św. Jerzego Męczennika w Pianurze. Założył zgromadzenie męskie wokacjonistów i żeńskie wokacjonistek oraz Apostołki Wokacjonistki od Powszechnego Uświęcenia. 2 sierpnia 1955 roku, gdy ks. Russolillo liczył już 64 lata, Pan powołał go z tego świata do siebie. Stało się to w rodzinnym mieście świętego. 7 maja 2011 roku kard. Angelo Amato, ówczesny Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, beatyfikował, w imieniu papieża Benedykta XVI, ks. Justyna Marię Russolillo.
ŚWIĘTY KAROL DE FOUCAULD
(1858-1916)
Przyszedł na świat w Strasburgu w Alzacji 15 września 1858 r. Szybko osierocony przez oboje rodziców, zamieszkał z siostrą Marią u dziadka ze strony matki. W czasie liceum porzucił jednak wszelkie praktyki religijne i uznał się za ateistę. W październiku 1876 r. wstąpił do akademii wojskowej, a następnie do szkoły kawaleryjskiej.
W październiku 1886 r. wszedł do kościoła św. Augustyna w Paryżu, aby poprosić księdza Huvelina o pomoc w poznaniu wiary chrześcijańskiej. Przed wysłuchaniem go ten znany spowiednik i kierownik duchowy osób należących do różnych klas społecznych, skłania go, by się wyspowiadał.
Po pielgrzymce do Ziemi Świętej Karol jest przekonany, że znalazł swoje powołanie. Opuszcza rodzinę i w styczniu 1890 r. wstępuje do ubogiego klasztoru trapistów Notre-Dame des Neiges w Ardèche. Kilka miesięcy później przeniesie się do innego klasztoru trapistów, związanego z poprzednim, Notre-Dame du Sacre Coeur koło Akbes w Syrii. Opuściwszy klasztor trapistów, udaje się do Nazaretu, gdzie przyjmuje rolę pomocy domowej u miejscowych klarysek. Żyje w przyklasztornym ogrodzie, pracując i poświęcając czas na modlitwę i medytację, zwłaszcza rozważanie Ewangelii. Wybiera jako motto Jesus Caritas, a jako symbol – serce z umieszczonym nad nim krzyżem.
Po kilku latach czuje ponownie potrzebę pójścia dalej w naśladowaniu Mistrza z Nazaretu. Przyjmuje rady swego ojca duchownego i przygotowuje się do kapłaństwa. Święcenia otrzymuje 9 czerwca 1901 r. Zaczyna więc swoją nową przygodę, kierując się do Beni Abbes na algierskiej Saharze, niedaleko Oranu. Tu buduje pustelnię w nadziei na stworzenie kiedyś wspólnoty mnichów. Zajmuje się przyjmowaniem wędrowców i miejscowej ludności, współdziałając w wykupie niewolników. Podejmuje też kontakty z wielkimi koczownikami pustyni, Tuaregami, aż w końcu zamieszkuje w małej wiosce Tamanrasset na Saharze.
Ojciec Foucauld tak nakreślił program i cel swego istnienia w jednym z wielu zdań, które można by przywołać jako dowód: Cała nasza egzystencja, całe nasze bycie powinno rozgłaszać Ewangelię na dachach; cała nasza osoba powinna oddychać Jezusem, całe nasze życie powinno przedstawiać obrazy życia ewangelicznego; całe nasze bycie powinno być żywym głoszeniem, odblaskiem Jezusa, zapachem Jezusa, czymś, co krzyczy o Jezusie, co ukazuje Jezusa, co jaśnieje jako obraz Jezusa. Ta duchowość głęboko wcielona w codzienność, pragnienie bycia zawsze i wyłącznie żywym świadkiem Ewangelii , w późniejszych czasach znajdzie naśladowców, których brat powszechny nie miał w ciągu życia. To oni będą współcześnie kontynuować jego dzieło. Karol de Foucauld został beatyfikowany 13 listopada 2005 r.
ŚWIĘTA MARIA RIVIER
(1768-1838)
Urodziła się 19 grudnia 1768 r. w Montpezat-sous-Bazon we Francji w bardzo religijnej rodzinie. Kiedy miała ponad rok, na skutek upadku złamała biodro i nie mogła chodzić. 8 września 1774 r. podczas modlitwy nagle odzyskała zdrowie. W wieku 17 lat chciała wstąpić do klasztoru, ale nie została przyjęta ze względu na stan zdrowia. W roku 1796 założyła Zgromadzenie Ofiarowania Maryi. Zmarła w opinii świętości mając 70 lat, 3 lutego 1838 r. w Bourg-Saint-Andeol. Beatyfikował ją Jan Paweł II 23 maja 1982 r.
ŚWIĘTA MARIA FRANCISZKA OD JEZUSA RUBATTO
(1844-1904)
Urodziła się 14 lutego 1844 r. w Carmagnoli (Włochy). W 1848 r. zmarł jej ojciec. Wówczas zaopiekowała się chorą matką. Gdy jej matka zmarła, przeniosła się do Turynu. Poświęciła się pracy charytatywnej. Uczyła dzieci przy parafii. 23 stycznia 1885 r. otrzymała habit i przybrała imię zakonne Maria Franciszka od Jezusa. Potem założyła instytut zakonny Sióstr Kapucynek Matki Rubatto.
Zmarła w opinii świętości 6 sierpnia 1904 r. w Montevideo (Urugwaj), mając 60 lat. Beatyfikował ją papież Jan Paweł II 10 października 1994 roku.
ŚWIĘTA MARIA OD JEZUSA SANTOCANALE
(1852-1923)
Przyszła na świat w Palermo 2 października 1852 roku w szlacheckiej rodzinie. Gdy czuwała przy łożu umierającego dziadka – a miała wtedy 19 lat – , poznała ks. Mauro Venuti, który został jej przewodnikiem duchowym. Przyjęła wówczas imię zakonne Maria od Jezusa. Zmarła w wieku 67 lat (2 października skończyłaby 68 lat) 27 stycznia 1923 roku. 12 czerwca 2016 roku delegat papieża Franciszka, kardynał Angelo Amato, ówczesny Prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, dokonał jej beatyfikacji.
ŚWIĘTA MARIA DOMINIKA MANTOVANI
(1862-1934)
Włoska zakonnica, Józefina od Niepokalanego Poczęcia, urodziła się 12 listopada 1862 r. w małej wiosce Castelletto di Brenzone, gdzie dorastała pośród czworga rodzeństwa (była najstarszym z dzieci). W rodzinnej wiosce uczęszczała do szkoły podstawowej.
8 grudnia 1886 r. przed figurą Maryi Niepokalanej złożyła prywatne śluby wieczyste. Wstąpiła do Zgromadzenia Małych Sióstr Świętej Rodziny, które założyła wspólnie z bł. Józefem Nascimbeni. Po jego śmierci została przełożoną zgromadzenia. Zmarła 2 lutego 1934 r. w wieku 72 lat w opinii świętości. Została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II 27 kwietnia 2003 r.
* * *
Święty Tytusie Brandsmo, módl się za nami.
Święty Łazarzu (Devasahayamie), módl się za nami.
Święty Cezary de Busie, módl się za nami.
Święty Alojzy Mario Palazzolo, módl się za nami.
Święty Justynie Mario Russolillo, módl się za nami.
Święty Karolu de Foucauld, módl się za nami.
Święta Mario Rivier, módl się za nami.
Święta Mario Franciszko od Jezusa Rubatto, módl się za nami.
Święta Mario od Jezusa Santocanale, módl się za nami.
Święta Mario Dominiko Mantovani, módl się za nami.
Dodaj komentarz